- арбау
- зат.Алғашқы дін шыққанда арнайы айтылатын магиялық сыры бар сөздер, дұға.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
арбау — 1. Кем. б үзеңә тарту, ихтыярыңа буйсындыру, карату 2. Тылсымлы сүз, тылсым арбавын белсәң, кара елан да карышмый … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
Татарский фольклор — имеет хорошо развитую систему традиционных жанров: героический эпос (дастаны, баиты, исторические песни), сказки и народные шутки (киятл р х м м з кл р), легенды и предания (легенда лар, риваятльл р, хик ял р х м с й л кл р), загадки… … Уральская историческая энциклопедия
бәдік — зат. көне 1. Малға, адамға жұғатын ауру, індет, айналма. 2. Бәдік ауруына қарсы сиқыр, арбау нанымынан туған айтыс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сиқыр — ар. зат. көне Алдап арбау, көз байлау қасиеті бар адам, жәдігер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шыпытсу — (Орал, Жән.) алдау, арбау. Ол кісі ш ы п ы т с ы п отырып жүз мәнәтімді (қ.) алып кетті. Ол ш ы п ы т с у ғ а керемет адам (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі